Podstawowym systemem profili z PCV w naszej ofercie jest system CLASSIC – pięciokomorowy, dwuprzylgowy, z uszczelkami przylgowymi współpracującymi z bocznymi płaszczyznami ościeżnicy (wewnętrzna) i skrzydła (zewnętrzna). Oferowany przez nas system umożliwia wykonanie okien i drzwi jedno – i wieloskrzydłowych. System umożliwia otwierananie okien (i drzwi) do wewnątrz i na zewnątrz.
Produkcja, montaż i sprzedaż stolarki PCV to jedna z naszych głównych działalności usługowych. W oferowane przez nas ekologiczne okna, drzwi i rolety od wielu lat zaopatrują się liczni klienci, doceniający ich estetykę i technologiczną perfekcję. Jako producent stolarki zapewniamy wysoką jakość produktu, gwarancję i serwis montażowy.
Dlaczego stosujemy profile okienne Aluplast?
Dostępne kolory okien PCV (oferta: Chrzanów i okolice)
Większość oferowanych profili występuje w wersji okleinowanej jedno- i dwustronnie foliami dekoracyjnymi. Profile okleinowane dwustronnie wykonane są z PCV barwionego w masie.
Tagi: okna, drzwi, Oświęcim, Chełmek, Libiąż, Chrzanów, Madoń, Oświęcim, Libiąż, okna Kraków, okna pvc, okna pcv, pcv,okna pcv kraków i okolice
miasto w woj. małopolskim, w powiecie chrzanowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Chrzanów. Wchodzi w skład Jaworznicko-Chrzanowskiego Okręgu Przemysłowego. Miasto położone jest nad rzeką Chechło (lewym dopływem Wisły), na pograniczu Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Śląskiej. Historycznie w Małopolsce. Przez Chrzanów przebiega płatny[2] odcinek autostrady A4, łączący Katowice i Kraków.
Według danych z 30 czerwca 2010 miasto miało 38 989 mieszkańców.
Według hipotezy historyków nazwa miasta pochodzi od Chrzana, legendarnego założyciela grodu (późniejszej kasztelanii) z czasów poprzedzających powstanie państwa polskiego. Nie są jednak znane żadne historyczne dokumenty na potwierdzenie tej legendy.
est miastem o średniowiecznym rodowodzie. Pierwsze wzmianki o istnieniu kasztelanii na granicy Śląska i Małopolski pochodzą z 1178 roku, nie natrafiono jednak w źródłach pisanych ani archeologicznych na ślady grodu, który był jej głównym ośrodkiem. Ostatnia wzmianka źródłowa o istnieniu takiej kasztelanii pochodzi z 1287 roku[5]. Prawa miejskie Chrzanów uzyskał w XIV wieku (niektóre źródła[7] podają rok 1393, opierając się na wzmiance sądowej z tegoż roku o sprzedaży wójtostwa chrzanowskiego). Pierwszy zapis w najstarszej zachowanej księdze miejskiej pochodzi z 1408 roku. Chrzanów otrzymał również królewski przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim (1500).
Chrzanów był miastem otwartym, pozbawionym murów, którymi nie został otoczony dzięki swojemu położeniu wśród rozlewisk, lasów i grzęzawisk. Aż do II wojny światowej miasto pozostawało w rękach prywatnych. Od połowy XVI wieku do 1640 roku miał miasto w swym posiadaniu Piotr Ligęza, herbu Półkozic. W XVI wieku Ligęzowie (pochodzący z Bobrka) nadali swemu miastu nowe przywileje. Od 1581 roku za zgodą Zygmunta Augusta, urządzano tu dodatkowe cztery jarmarki - na św. Grzegorza, Jacka, Filipa i Jakuba oraz Franciszka. Już od końca XVI wieku do Chrzanowa zaczęła napływać ludność żydowska. W roku 1640 Anna Ligęzina sprzedała miasto kasztelanowi bieckiemu - Andrzejowi Samuelowi Dębińskiemu, który był fundatorem kaplicy św. Stanisława w kościele farnym.
W latach 1654-1688 właścicielami Chrzanowa byli Grudzińscy. W latach potopu szwedzkiego miasto mocno podupadło na skutek wojennych spustoszeń. Z rokiem 1688 miasto przeszło na własność Franciszka Stadnickiego ze Żmigrodu. W 1740 roku, jako składnik posagu Teresy Stadnickiej, Chrzanów przeszedł we władanie Józefa Ossolińskiego. W 1763 roku ustanowił on specjalną komisję do ratowania miasta, której prace przyczyniły się do uregulowania wielu aspektów tutejszego życia, m.in. sytuacji Żydów, których rodzin było w mieście około 60. Żydowska gmina wyznaniowa została w Chrzanowie założona w roku 1745, w roku 1759 powstał cmentarz żydowski, a w 1786 pierwsza synagoga.
W wyniku trzeciego rozbioru Polski (1795), w 1798 roku Chrzanów trafił pod zabór austriacki do Galicji Zachodniej. W latach 1804 - 1822 właścicielem miasta był Albert Kazimierz, książę sasko-cieszyński, który nabył miasto drogą licytacji. W latach 1809-1815 Chrzanów wchodzi w skład Księstwa Warszawskiego (do którego nawiązuje herb miasta), a po kongresie wiedeńskim w latach 1815-1846 stał się częścią Rzeczypospolitej Krakowskiej. Od 1822 do 1826 właścicielem miasta był arcyksiążę Karol Ludwik Habsburg (na podstawie testamentu z 1816 roku), następnie od 1826 do 1856 Jan Mieroszewski.
W latach 1846-1918 Chrzanów był częścią Wielkiego Księstwa Krakowskiego podległego Królestwu Galicji w Cesarstwie Austriackim. Wówczas to uruchomiono przebiegającą przez miasto linię kolejową (1847) i rozwinął się handel rudami cynku i ołowiu. Ostatnimi nabywcami Chrzanowa w roku 1856 była spółka kupców wrocławskich: Loewenfeld, Silbergleit i Kuźnicki. Potomkowie Loewenfelda, po rozwiązaniu spółki, władali miastem aż do 1939 roku (główna ulica spacerowa miasta - Aleja Henryka - nosi imię Henryka Loewenfelda). Chrzanowscy mieszczanie wspomagali między innymi powstanie styczniowe (1863-1864), organizując pomoc dla rannych dla powstańców i żołnierzy włoskich, takich jak Elia Marchetti.
Na początku XX wieku miasto intensywnie się rozwijało: powołano Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" (1909) i Gimnazjum im. Stanisława Staszica (1911). W Legionach Józefa Piłsudskiego służyło 538 mieszkańców miasta i okolic. W 20-leciu międzywojennym miasto znajdowało się w województwie krakowskim. Powstawały nowe zakłady przemysłowe, szpital, placówki oświatowe.
Z nastaniem okupacji niemieckiej Chrzanów wraz z położonym na zachód polskim Górnym Śląskiem wcielono w listopadzie 1939 do III Rzeszy (pod zmienioną nazwą Krenau od 1941 r.). Szczególnie tragiczny był los ludności żydowskiej, stanowiąca przed wojną około 50% populacji miasta. W 1940 roku powstało w Chrzanowie getto, które w 1943 roku zlikwidowano a Żydów wywieziono do pobliskiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz.
(wikipedia.pl)
schowaj
